«من رام نخواهم شد» عنوان یکی از تازه‌ترین آثار موسیقایی منتشرشده در روزهای اخیر است که با هنرمندی ارد انزابی‌پور و همراهی چند نوازنده شناخته شده پیش روی مخاطبان قرار می‌گیرد. به گزارش سینما خراسان، آلبوم «من رام نخواهم شد» عنوان یکی از تازه‌ترین آثار منتشر شده در بازار فروش محصولات موسیقایی است که با […]
«من رام نخواهم شد» عنوان یکی از تازه‌ترین آثار موسیقایی منتشرشده در روزهای اخیر است که با هنرمندی ارد انزابی‌پور و همراهی چند نوازنده شناخته شده پیش روی مخاطبان قرار می‌گیرد.
به گزارش سینما خراسان، آلبوم «من رام نخواهم شد» عنوان یکی از تازه‌ترین آثار منتشر شده در بازار فروش محصولات موسیقایی است که با هنرمندی و ایده‌پردازی اُرُد انزابی پور آهنگساز، نوازنده و از مهندسان شناخته شده حوزه صدا، پیش روی مخاطبان قرار خواهد گرفت.
در این آلبوم علی جعفری پویان نوازنده ویولن و نیلوفر ابراهیمی نوازنده فلوت انزاپی پور را همراهی می‌کنند.
ارد انزابی پور در توضیحات قطعه «من رام نخواهم شد» نوشته است: علی جعفری پویان در تدارک آلبوم خویش در بهار سال نود و هفت به من پیشنهاد کرد که قطعه‌ای به سبک و سیاق خودم با گوشه چشمی به موسیقی جز برای آلبومش بنویسم.
نخستین فکری که به ذهن من آمد این بود که این قطعه باید تمپوی «پویان» (نسبتاً تند، بین مدارتو و آلگرو) داشته باشد! در موسیقی رایج در ایران قطعات تصنیف تک نواز- محور، یا بیانی و اکسپرسیو هستند و یا ریتمیک با محتوای ملودیک تکرارشونده. این ابزاری در فرم شناسی هنری است که آن را تکرار عینی می‌نامند. در مقابل آن تکرار گسترش یافته قرار دارد.
بر آن شدم تا قطعه‌ای با الگوی ریتم سویینگ و با شیوه تم واریاسیونن به شکل بسط یک تم ساده بسازم که تکرار گسترش یافته داشته باشد. پس الگوی بسط پیش رونده تم ابتدایی نامتقارن، که از دو میزان نخستین اصلی و دو میزان جواب با ریتم شکسته تشکیل می‌شود را انتخاب کردم. همراهی با تریوی استاندارد جز شامل پیانو، باس و درامز به اضافه فلوت برای گسترش رنگ صوتی بخش ملودی در نظر گرفته شد. در واقع نقش فلوت برای تفکیک دو بخش اصلی تم است که بسط و گسترش جمله اصلی تم بر عهده ویولن و بسط و گسترش جمله جواب بر دوش فلوت گذاشته شده تا به کمک تغییر رنگ صوتی نیز بر تفکیک دو بخش تم اصلی، تاکید شود.
از هارمونی فونکسیونل با آکوردهای گسترش یافته اصلی به اضافه آکوردهای جایگزین معمول در موسیقی جز استفاده شد. قطعه دارای سه بخش اصلی علاوه بر یک دیباچه اکسپرسیو کوتاه است. از آنجایی که بعد از همکاری طولانی بیست ساله با علی به توانایی او در اجرای بخش‌های بیانی واقف بودم دیباچه‌ای کوتاه با شیوه نوازندگی او – با به عاریه گرفتن المان ظریفی از نوعی موسیقی نوشتم تا علی در ابتدا به صورتی آشنا (البته تقریباً آشنا) با مخاطب ظاهر شود. بخش ریتمیک نخست که در میزان یازدهم وارد می‌شود دیگر با انتظار مخاطب آشنا، کاملاً غیر منتظره جلوه می‌کند. اما سرنخ‌هایی از این جنب و جوش ریتیمیک منتظر، پیش آگهی شده است.
در بخش دوم نیاز به بخش آهسته‌ای داریم که تنش موسیقی را کمی فرو بنشانند. بر خلاف بخش نخست که جمالت اصلی بالارونده بودند، این بخش آهسته از جملاتی با ماهیت و فرود پایین رونده بهره می‌گیرد و با استفاده از مدگردانی گسترده ریتم، از همان مصالح ملودیک بخش نخست به شیوه‌ای دیگر استفاده می‌کند. بخش سوم تکرار تقریبی بخش نخست است اما واریاسیون ها کمی پیچیده‌تر و دورتر هستند و چالش نوازنده در اجرای آن کمی بیشتر می‌شود.»
ارد انزابی پور آهنگساز، صدابردار- میکس – مسترینگ – نوازنده پیانو – بیس و دیجتیال درامز، علی جعفری پویان تهیه‌کننده و نوازنده ویولن، نیلوفر ابراهیمی نوازنده فلوت، غزال هاشمی دستیار ضبط، نشر و پخش جوان (ناشر داخلی)، آیدین الفت، شادی توسلی، فرید حامدی برخی از اعضای گروه اجرایی این اثر را تشکیل می‌دهند.
Δ