محمد معتمدی معتقد است در شرایطی که شیوع ویروس «کرونا» موجب ایجاد شرایطی دشوار برای مردم کشورمان شده است، انتقال امید برای گذر از بحران میتواند نقش مهمی در تلطیف فضای جامعه داشته باشد. محمد معتمدی خواننده موسیقی ایرانی در پاسخ به پرسش سینما خراسان درباره حال و هوای این روزهای جامعه ایرانی پس از […]
محمد معتمدی معتقد است در شرایطی که شیوع ویروس «کرونا» موجب ایجاد شرایطی دشوار برای مردم کشورمان شده است، انتقال امید برای گذر از بحران میتواند نقش مهمی در تلطیف فضای جامعه داشته باشد.
محمد معتمدی خواننده موسیقی ایرانی در پاسخ به پرسش سینما خراسان درباره حال و هوای این روزهای جامعه ایرانی پس از شیوع بیماری کرونا و نقش هنرمندان در تلطیف فضای موجود گفت: قطعا این روزها شرایط خوب و ایده آلی نیست و مردم عزیز کشورم در شرایط سختی به سر میبرند. ولی آنچه مسلم است اینکه شرایط کنونی همیشگی نخواهد بود و مردم خیلی زود از این روزها گذر خواهند کرد.
این خواننده موسیقی ایرانی تأکید کرد: من باور دارم که درختها دوباره شکوفه خواهند زد و همه ما دوباره صدای بلبلان بهاری را میشنویم و شاهد شکفته شدن گلهایی از جنس بهار خواهیم بود که حال همه ما را با طراواتشان خوب میکند. من همچنان در این روزهای سخت بر این باورم که امید و جوانههای امید خیلی زود دوباره به کشور ما باز میگردد.
وی ادامه داد: مسئلهای که به اعتقاد من بسیار مهم است. عملکرد ما در این روزهاست که چقدر بتوانیم به یکدیگر امید به زندگی و امیدواری انتقال دهیم. ما باید تمام تلاشمان را بکنیم تا به سهم خودمان انتقال دهنده نشاط و انگیزه باشیم. در عین حال همه میدانیم که سختترین بیماریها حتی آن دسته از بیماریهایی که برای آنها درمانی متصور نیست فقط با یک وسیله و با یک سلاح به نام «امید و انگیزه و نشاط» درمان میشود. حتی ما دیدهایم که از سوی دیگر سادهترین بیماریها با پذیرفتن یاس و ناامیدی تبدیل به فاجعه میشود. در این شرایط حتی اگر مسئلهای به نام بیماری هم وجود نداشته باشد، همین موضوع یأس و نا امیدی خود به تنهایی کشنده است.
این خواننده موسیقی ایرانی که طی ماههای گذشته با تور کنسرتهای «حالا که میروی» میزبان مخاطبان بود، در بخش دیگری از صحبتهای خود با اشاره به شیوع بیماری کرونا در کشورمان تصریح کرد: من این روزهای یاد خاطراتی از دوران جنگ میافتم. به خوبی خاطر دارم وقتی جنگ تحمیلی جریان داشت، من در سنین کودکی شاهد بمباران شهرهای مختلف کشور بودم و وقتی صدای آژِیرقرمز به صدا در میآمد تمام شهر خاموش میشد. این خاموشی هرچند خود در برگیرنده اضطراب و دلهره بود ولی باعث میشد تمام اعضای خانواده و حتی فامیلهای دور و نزدیک در یک ساعت مشخص دور هم جمع شوند و با وجود روشنایی بسیار کم مانند نور شمع به در کنار هم بودن فکر کنند.
معتمدی افزود: در آن روزها وقتی مجبور بودیم ساعتهای زیادی را در تاریکی مطلق به سر ببریم، برای من هرچند نگرانی از بمباران وجود داشت اما یک خوشحالی در دلم بود که ما از این فرصت میتوانیم استفاده کنیم و در این ساعتهایی که کنار هم هستیم به شعر خوانی، حافظ خوانی، تصنیف خوانی، ترانه خوانی و نقل خاطرات بپردازیم. این ساعتها اوقاتی بودند که همه کارشان را رها میکردند و در دورهمیهای بسیار صمیمی باهم بودن را تجربه میکردند. شرایطی که این روزها هم به وجود آمده و خیلی از خانوادهها و افراد که به نوعی خودشان را در خانه حصر کردند، مقداری در کنار هم بودن را بیشتر تجربه میکنند. این روزها یک مرحله گذار از یک شرایط سخت است که میتواند در کنار همه مراقبتها، پیشگیریها، پرهیز از شایعهها و توجه دقیق به نکات بهداشتی امید بخش باشد و اعضای خانواده را بیشتر دور هم جمع کند. اتفاقاً در همین شرایط است که میتوانیم به آیندهای روشن و روزهای پرامید پیش رو فکر کنیم.
وی در پایان گفت: من برای مردم کشورم بهترین آرزوها را میکنم و بیشترین سپاس و تشکرم را هم از پزشکان، پرستاران و پرسنل بیمارستانها دارم که این روزها دقیقا عین عزیزانی که در زمان جنگ در خط مقدم درست در جایی که پرخطرترین اتفاقات میافتد، حضور دلسوزانه، مسئولانه و فداکارانهای دارند تا بیماران مبتلا به کرونا هرچه زودتر بهبود پیدا کنند. آنها به اعتقاد من در دل آتش و کارزاری هستند که باید از آنها قدردانی کرد.
Δ