با سنگین‌تر شدن سایه «کرونا» علاوه‌بر «اکران»، چرخه «تولید» هم در سینما با چالش‌های جدی مواجه شده است؛ تن دادن به ریسک فیلمسازی چقدر منطقی است و آیا سینمای ایران با بحران تولید مواجه است؟ سینما خراسان – گروه هنر- زهرا منصوری: می‌گویند از نظر پزشکی هنوز نباید برایش از عنوان «موج دوم» استفاده کرد […]
با سنگین‌تر شدن سایه «کرونا» علاوه‌بر «اکران»، چرخه «تولید» هم در سینما با چالش‌های جدی مواجه شده است؛ تن دادن به ریسک فیلمسازی چقدر منطقی است و آیا سینمای ایران با بحران تولید مواجه است؟
سینما خراسان – گروه هنر- زهرا منصوری: می‌گویند از نظر پزشکی هنوز نباید برایش از عنوان «موج دوم» استفاده کرد اما واقعیت این است که «کرونا» گویی جان دوباره گرفته و ویرانگری‌اش سهمگین‌تر شده؛ گویا قرار است از این هم قدرتمندتر شود!
مشخص نیست می‌خواهد چند نفر دیگر از عزیزانمان را به کام خود بکشاند؛ برایش هم فرقی نمی‌کند چه کسی باشی؛ منصب‌دار باشی و آقازاده و یا در بزم پایکوبی دلار ۲۵ هزار تومانی و سکه ۱۱ میلیونی کلاهت پس معرکه باشد؛ هیچکس گریزی از آن ندارد.
اگر کمی رعایت نکات بهداشتی را کنار بگذاریم، طوفان کرونا ما را هم با خود می‌برد. ما دیگر هر روز از تعداد قربانیان تنها «یک عدد» می‌شنویم، دیگر «تعداد» برایمان اهمیت دارد، هرچه بیشتر، احتمالاً تعجب لحظه‌ای ما هم بیشتر! آن هم تنها برای چند ثانیه. دیگر عددهای ۱۵۰، ۱۶۰ و ۲۲۰ کشته ما را در خود فرو نمی‌برد ما به عددهایی بیشتر جهت به اشتراک گذاشتن تیتر «رکورد کشته‌های کرونا شکست» و بعد باز این چرخه از نو ادامه پیدا می‌کند و می‌چرخد و می‌چرخد و می‌چرخد…
دستاورد کرونا اما به همین منحصر نمی‌شود. وضعیت کار و بارمان را هم بر هم ریخته است. تا اوضاع کمی آرام می‌شود و درصدد بازگشایی برخی از مشاغل برمی‌آییم، یک تنه مقابلمان حائل می‌شود؛ آمار کشته‌ها را بالا می‌برد و باز دستمان تنگ و بساطمان بی بساط می‌شود!
سینما هم از این قضیه مستثنی نیست؛ همان حرفه‌ای که برخی آن را حرفه‌ای سانتیمال می‌انگاشتند ولی این روزها خوب در مرکز انتقادات قرار گرفته است، هرکسی از کنارش رد می‌شود بی نصیب از طعنه‌اش نمی‌گذارد، از همان‌هایی که هرچند برخی از اعضایش در آمارهای رسمی هم به حساب نمی‌آیند و معیشتشان با دشواری همراه است اما ویترین جذابش آن را در رده «لاکچری‌ها» قرار می‌دهد. حالا اکثر اعضایش از صحنه و پشت صحنه دور یک نقطه گرد هم آمده‌اند و وجه مشترک همه‌شان هم «بیکاری» است، منتها با یک تفاوت آشکار؛ اینکه باز همان ناشناخته‌های پشت صحنه درد نان دارند، همان‌ها که هیچ دسته و صنفی جزو آمارها قرارشان نمی‌دهد و لاجرم مسیر دستیابی به حداقلی ترین امکانات معیشتی برایشان مسدود می‌شود.
نگاهی گذرا به تولیدات سال قبل در همین بازه زمانی و قیاس آن با شرایط امروز عیان می‌کند که تا چه میزان بیکاری گریبان این حرفه را گرفته است. حالا کرونا ۲ بازوی اجرایی برای از میدان به در کردن سینما؛ این حرفه نحیف دارد؛ یکی تهدید جانی و دیگری تهدید مالی.
این اما چالشی جدی برای سینما در گستره جهانی است باز هم با یک تفاوت اساسی؛ اینکه در کشورهای صاحب صنعت به مقولاتی از این فقره خیلی پیش‌تر فکر شده بود و چاره‌ای برای روزهای سخت اصناف سینمایی‌شان داشتند تا از نفس نیفتند اما معادلات سینمای ما برهم ریخته و به همان جلسه‌های یک در میان و دو در میان ستاد بحران کرونا در سازمان سینمایی بسنده شده که بعد از گذشت ۵ ماه از همه‌گیری این بیماری هنوز به راهکارهای اجرایی منتهی نشده است!
در این گزارش سعی داریم به روند تولید فیلم‌های سینمایی بپردازیم که مستقیماً با اقتصاد آن گره خورده است؛ شاید اینگونه تصویری واضح‌تر از بحران اشتغال حاکم بر فرآیند تولید در سینمای ایران به دست آوریم.
یک مرور آماری؛ صدور ۲۹ پروانه ساخت در سایه «کرونا»
تشکیل جلسه‌های شورای پروانه ساخت آثار سینمایی همزمان با اوج گرفتن شیوع بیماری کرونا در اواخر سال ۹۸ منتفی شد، تصمیمی اجتناب ناپذیر که تا مدت‌ها تداوم پیدا کرد اما سرانجام در ۱۱ خردادماه اولین مجوزهای ساخت صادر شد و فعالیت شورای صدور پروانه ساخت در سازمان سینمایی به روال معمول بازگشت و هر هفته ضمن تشکیل جلسه فیلمنامه‌های متقاضی مورد بررسی قرار گرفت.
در همین راستا از ابتدای سال ۹۹ تا این لحظه ۲۹ فیلمنامه موفق به اخذ پروانه ساخت از سازمان سینمایی شده‌اند که در میان آن هم کارگردانان فیلم‌اولی به چشم می‌آید و هم چهره‌های شناخته شده کم نیستند؛ «یدو» به کارگردانی مهدی جعفری، «قلعه» به کارگردانی نیما جاویدی، «بابا سیبیلو» به کارگردانی ادوین خاچیکیان، «بدون همه چیز» به کارگردانی محسن قرایی، «بی رو» به کارگردانی مرتضی علی عباس میرزایی، «بازی دراز» به کارگردانی یاسمن نصرتی، «قهرمان» به کارگردانی اصغر فرهادی، «شیشلیک» به کارگردانی محمدحسین مهدویان، «تولدت مبارک» به کارگردانی حسن قلی زاده، «شب داخلی دیوار» به کارگردانی وحید جلیلوند، «بعد از اتفاق» به کارگردانی پوریا حیدری اوره، «بچه‌های هور» به کارگردانی فیاض موسوی، «نیسان» به کارگردانی منوچهر هادی، «تگزاس ۳» به کارگردانی مسعود اطیابی، «لحظه‌ای و دیگر هیچ» به کارگردانی کاوه قهرمان، «یک بغل دریا» به کارگردانی بهمن کامیار، «جگر زلیخا» به کارگردانی مرتضی آتش زمزم، «نوه دختری» به کارگردانی غلامرضا رمضانی، «۳۰۰ دقیقه» به کارگردانی حمید همتی، «سومین روز جهان» به کارگردانی محمدمهدی رسولی، «مسافر» به کارگردانی کاظم راست گفتار، «عروسک» به کارگردانی اصغر یوسفی‌نژاد، «عوضی» به کارگردانی جواد اردکانی، «دومین روز پاییز» به کارگردانی اردلان عاشوری، «خورشید آن ماه» به کارگردانی ستاره اسکندری، «تئوری آلبرت» به کارگردانی مریم سادات رضوی، «لاله کبود» به کارگردانی مهرشاد کارخانی، «امید به تنهایی» به کارگردانی حسین مهکام و «برای مرجان» به کارگردانی حمید زرگرنژاد ۲۹ فیلمی هستند که طبق خبرهای رسمی سازمان سینمایی از ابتدای امسال موفق به دریافت پروانه ساخت شده‌اند.
البته از میان ۲۹ پروانه ساخت صادر شده تا کنون ۷ پروژه به‌صورت رسمی درباره آغاز فعالیت خود اطلاع‌رسانی کرده و در حال حاضر در مراحل مختلف تولید قرار دارند. غیر از این پروژه‌ها که پروانه ساخت خود را همین امسال دریافت کرده‌اند، طبیعتاً باید مدنظر داشت که تعدادی از فیلم‌ها که پیش از این پروانه ساخت دریافت کرده بودند هم در سال جدید وارد مرحله تولید شده‌اند.
یک بررسی؛ کدام فیلمسازان در شرایط کرونایی مشغول کارند؟
اجازه دهید برمبنای اخبار رسمی منتشر شده مروری فوری بر شرایط فیلم‌های در حال ساخت این روزها داشته باشیم.
از اولین پروژه‌های سینمایی که از میان پروانه ساخت‌های صادرشده امسال ساختش به طور جدی آغاز و درباره آن اطلاع‌رسانی شد فیلم سینمایی «یدو» تازه‌ترین فیلم مهدی جعفری کارگردان «۲۳ نفر» بود که در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با محوریت نوجوانان تولید می‌شود و حال و روز آبادان در جنگ تحمیلی را به تصویر می‌کشد. فیلم در آبادان مقابل دوربین رفت و تا امروز خبری درباره چالش‌های تولید آن مخابره نشده است.
اصغر فرهادی هم ۲ سال بعد از «همه می‌دانند» به وطن بازگشته تا «قهرمان» را در شیراز جلوی دوربین ببرد. بخشی از پیش تولید این فیلم در تهران انجام شد و گروه برای ادامه این کار را به شیراز سفر کردند اما به دلیل شیوع بیماری کرونا و برای حفظ سلامت گروه به تهران بازگشتند. پیش تولید «قهرمان» تا زمان بهبود شرایط همچنان در تهران در حال پیگیری است.
محمدحسین مهدویان هم که بیشتر به ساخت فیلم‌هایی با تم سیاسی شهره بود این روزها برای ساخت اولین فیلم کمدی کارنامه‌اش با نام «شیشلیک» خیز برداشته تا به گفته خودش یک طنز تلخ اجتماعی بسازد. ترکیب بازیگرانش هم یک ترکیب شناخته شده و امتحان پس داده هستند؛ ژاله صامتی و پژمان جمشیدی که چندی پیش با سریال «زیرخاکی» موفق ظاهر شدند، نقش‌های اصلی «شیشلیک» را ایفا می‌کنند و حضور رضا عطاران هم از برگ‌برنده‌های این فیلم است. گروه مهدویان این روزها در منطقه هشتگرد مشغول فیلمبرداری هستند.
پوریا حیدری اوره جزو همان‌هایی است که نامش برای سینماگران و اصحاب رسانه غریبه است؛ هرچند خودش عنوان می‌کند که آثاری را تحت عنوان محصول مشترک ایران و کشورهای دیگر ساخته و برخی از آنها در کسب جوایز جهانی جزو پرافتخارترین‌ها بوده‌اند اما نام او زمانی به گوش سینماگران و سینمادوستان آشنا شد که با نام شهاب حسنی گره خورد تا به تهیه کنندگی این بازیگر فیلم سینمایی «بعد از اتفاق» را بسازند، حیدری اوره خودش هم ابایی ندارد که بگوید پیش از این مدیر برنامه‌های شهاب حسینی بوده است. حیدری اوره در همین شرایط فیلمبرداری فیلمش را در ۷ روز به پایان رساند و قصد دارد «بعد از اتفاق» را به صورت آنلاین به نمایش بگذارد.
«بدون همه چیز» اما احتمالاً پربازیگرترین فیلم در حال ساخت این روزهای سینمای ایران باشد. تازه‌ترین فیلم محسن قرایی به تهیه‌کنندگی جواد نوروزبیگی که بازیگرانی چون پرویز پرستویی، هدیه تهرانی، شهاب حسینی، باران کوثری، علی مصفا و لاله مرزبان در آن ایفای نقش می‌کنند. فیلمبرداری این فیلم در حال حاضر در جریان است.
کارگردان «بدون تاریخ؛ بدون امضا» بعد از چهار سال حالا مشغول ساخت «شب داخلی، دیوار» است؛ این سومین ساخته وحید جلیلوند از زمان ورود حرفه‌ای‌اش به سینماست. نوید محمدزاده که پیش از این برای بازی در فیلم او جایزه بهترین بازیگر بخش افق‌های جشنواره ونیز را به دست آورده بود حالا قرار است در «شب داخلی، دیوار» ایفاگر نقش یک فرد نابینا باشد. این فیلم بنابر آخرین اخبار در مرحله پیش‌تولید قرار دارد.
فیلم سینمایی «باباسیبیلو» به تهیه کنندگی احمداحمدی و کارگردانی ادوین خاچیکیان از فیلمسازان فیلم‌اولی هم در حال مذاکره با بازیگران است و تا کنون حضور بهاره رهنما و امیرحسین صدیق در آن قطعی شده است. فیلم در حال حاضر در مرحله پیش‌تولید قرار دارد.
این ۷ پروژه، پروژه‌هایی هستند که برمبنای پروانه ساخت‌های صادره امسال سازمان سینما وارد مرحله تولید شده‌اند. اما در این میان هستند آثاری که از سال گذشته پروانه گرفته بودند اما بنا به شرایط کرونایی روند پیش تولید و تولید آنها متوقف و با بهبود شرایط کار ساختشان از سر گرفته شد و در حال حاضر یا در مرحله تولید و یا مرحله پس تولید قرار دارند. «روشن» به کارگردانی روح‌الله حجازی، «چپ، راست» به کارگردانی حامد محمدی و «کوسه» به کارگردانی علی عطشانی از همین دسته بودند البته سه پروژه «صحنه زنی» به کارگردانی علیرضا صمدی، «گشت ارشاد ۳» به کارگردانی سعید سهیلی و «گل به خودی» به کارگردانی احمد تجری هم از جمله آثاری هستند که هرچند سال گذشته مجوز ساخت دریافت کردند اما ترجیح دادند در این شرایط کرونایی دست به تولید بزنند.
یک نکته؛ نظارتی بر ساز و کار تولید وجود دارد؟
فارغ از آمار برآمده از گردآوری اخبار رسمی پروژه‌های سینمایی اما یکی از خلاهای جدی در حوزه اطلاع‌رسانی سینمای ایران، نبود مرجع رسمی برای ثبت اطلاعات پروژه‌های در حال تولید است. پیش از این بنیاد سینمایی فارابی به‌عنوان یکی از اهرم‌های اجرایی وزارت ارشاد تعداد پروژه‌های در حال تولید و وضعیت هر کدام از آنها را در گزارشی ماهانه یا فصلی منتشر می‌کرد، روند توقف انتشار این گزارش‌ها اتفاقاً با شیوع کرونا تقارن ندارد، بلکه به ماه‌ها قبل از شیوع کرونا باز می‌گردد. این در حالی است که این گزارش‌ها مصداقی عینی بود از آنچه که از آن با عنوان «شفافیت» خوانده می‌شد.
با همه‌گیری بیماری و هشدارهای مکرر ستاد بحران کرونا در سینما آماری از پروژه‌های تولید و متوقف شده در خانه سینما منتشر شد؛ گزارش اخیر تنها آمار رسمی از وضعیت پروژه‌های در حال تولید بود که به لطف بیماری کرونا منتشر شد و بعد از آن هم انتشار آن ادامه پیدا نکرد.
مدیرکل نظارت بر تولید سازمان سینمایی: کلیه عوامل پروژه‌ها همانطور که پیش از این اعلام شده بود اگر موردی مبنی بر عدم رعایت موارد اعلامی مشاهده کنند می‌توانند به اداره کل ارشاد یا به خانه سینما گزارش کنند سکوت سازمان سینمایی در قبال پروژه‌های در حال تولید و البته وخامت اوضاع با قوی‌تر شدن ویروس این سوال را به ذهن متبادر می‌کرد که آیا سازمان سینمایی اطلاعی از وضعیت تولید پروژه‌های سینمایی دارد؟ آیا نظارتی بر آن می‌کند؟ این در حالی است که چندی قبل تر نهاد مربوطه مسئولیت صفر تا صد رعایت پروتکل‌های بهداشتی در جریان تولید را برعهده تهیه‌کنندگان گذاشته بود.
برای دستیابی به آمار رسمی درباره وضعیت تولید در سینمای ایران سراغ مدیرکل نظارت بر تولید سازمان سینمایی رفتیم اما دسترسی به آمار و اطلاعات دقیق و رسمی میسر نشد و اطلاع‌رسانی در این زمینه به آینده موکول شد!
بهمن حبشی مدیر کل نظارت بر تولید سازمان سینمایی در پاسخ به پیگیری سینما خراسان درباره شرایط تولید در سینمای ایران طی روزهای کرونایی گفت: پروژه‌های سینمایی موظف به اجرای پروتکل‌های بهداشتی اعلامی از سوی وزارت بهداشت هستند و ادارات کل ارشاد در هر استان مسئولیت نظارت بر اجرای این ضوابط را دارند.
وی درباره تضمین اجرای این ضوابط از سوی پروژه‌های سینمایی و راهکارهای پیش‌بینی‌شده برای جلوگیری از تخلفات احتمالی هم تأکید کرد: کلیه عوامل پروژه‌ها همانطور که پیش از این اعلام شده بود اگر موردی مبنی بر عدم رعایت موارد اعلامی مشاهده کنند می‌توانند به اداره کل ارشاد یا به خانه سینما گزارش کنند.
حبشی درباره نبود مرجع رسمی جهت ثبت اطلاعات جامع از وضعیت تولید در سینمای ایران طی سال‌های اخیر هم وعده داد: اطلاعات مرتبط با پروژه‌های سینمایی و اینکه هر فیلمی در چه مرحله‌ای قرار دارد در حال آماده شدن است و طی روزهای آینده منتشر خواهد شد و من‌بعد نیز این اطلاعات به صورت روتین جهت انتشار در اختیار روابط عمومی سازمان سینمایی قرار خواهد گرفت.
تقابل دو دیدگاه؛ ریسک فیلمسازی در شرایط کرونایی منطقی است یا نه؟
از همان روزهای آغازین شروع کار فعالیت‌های سینمایی تقابل ۲ دیدگاه در میان سینماگران به وضوح دیده می‌شد؛ عده‌ای از آنها بر این باور بودند که شریان‌های حیاتی سینما در حال قطع شدن است، این اتفاق ابتدا با تعطیلی سینما و محرومیت سالن‌ها از حضور مخاطب و در گام دوم با متوقف شدن روند تولید، دامن سینما را گرفت. در شرایطی که همه مشاغل به طریقی روند بازیابی خود را از سر گرفته‌اند سینما هم باید به حیات خود ادامه بدهد تا سال آینده با بهبود شرایط در حوزه اکران با مشکل کمبود فیلم مواجه نباشیم.
نقطه مقابل این دیدگاه اما به سینماگرانی باز می‌گردد که سلامتی عوامل را ارجح بر هر فعالیت و آماری می‌دانند. تحلیلشان این است که این زنجیره بیماری با این فعالیت‌ها قطع نمی‌شود، روند بهبود را تسریع نمی‌کند و ابتلای هر کدام از عوامل در جریان تولید دور از تصور نیست و به فراخور گستردگی گروه آسیب‌های جبران ناپذیری را به وجود می‌آورد. تازه‌ترین اظهارات هم به پوران درخشنده و شبنم مقدمی باز می‌گردد.
پوران درخشنده در گفتگویی عنوان کرد: «من به شدت دوست دارم که فیلم‌هایم را بسازم، اما به خاطر وضعیت کرونا به عوامل و بازیگرانم فکر می‌کنم که جانشان به خطر نیفتد، اما در مقابل می‌بینم که برخی به راحتی و بدون ترس در حال فیلمسازی هستند.» شبنم مقدمی بازیگر سینما هم که شرایط را خطرناک توصیف و بیان کرده است: «این روزها مشغول کار نیستم. تصمیم گرفته‌ام حتی با رعایت پروتکل‌های بهداشتی هم یک مدتی را کار نکنم. امیدوارم زودتر این بلا از سر جهان رخت بربندد.»
برای اطلاع بیشتر درباره موضع سینماگران نسبت به تولید در شرایط کرونایی سراغ دو تهیه‌کننده پیشکسوت که اتفاقاً هر دو در این ایام پروژه‌هایی را به سرانجام رسانده‌اند، رفتیم؛ نکته‌ها و نظرات منوچهر محمدی و جواد نوروزبیگی قابل تأمل هستند.
منوچهر محمدی؛ سینما نیاز به ستاد بحران دارد
هرچند این روزها تولید در ید قدرت چند کارگردان و تهیه‌کننده انگشت شمار است و مدام این نکته یادآور می‌شود که زندگی جریان دارد پس جریان تولید سینما هم باید ادامه‌دار باشد اما واقعاً تا چه میزان می‌شود پروتکل‌ها را رعایت کرد؟ آیا می‌شود با همان روش‌های سنتیِ پیش از آوار شدن کرونا بر زندگی و سینما، در این شرایط بحرانی هم سینما را اداره کرد؟
منوچهر محمدی که فیلم سینمایی «چپ راست» به کارگردانی پسرش حامد محمدی را در همین شرایط کرونایی به پایان رسانده و به تازگی نیز پروانه ساخت دیگری دریافت کرده است، در گفتگو با سینما خراسان عنوان کرد: این اپیدمی در جهان همه چیز را تحت تاثیر خود قرار داده، به اکثر حوزه‌های فعالیت و مشاغل آسیب زده و یک پدیده اجتناب ناپذیر است. بنابراین سینما هم منفک از این وضعیت نیست هم تولید، هم پخش و هم نمایش تحت تاثیر این قضیه هستند.
وی ادامه داد: نسل دهه ۵۰ تا ۹۰ پیش از این شاهد چنین چیزی در این ابعاد نبوده‌اند به همین دلیل بخشی از تحلیل این ماجرا از نظر روحی و روانی برای ما هم سخت است. بشر تا کنون نتوانسته برای این موضوع راه حل جدی پیدا کند و احتمالاً یافتن این راه حل چند سالی طول می‌کشد. طبعاً باید با این ماجرا کنار آمد و به نظرم همین‌جاست که نقش دولت‌ها معنادار می‌شود، باید اتاق‌های فکری باشد که داده‌های بخش‌های مختلف را بررسی کند و چاره‌هایی برای آن بیندیشد تا کمتر آسیب ببینند، در حال حاضر نه تنها سینما که همه حوزه‌ها در حال صدمه دیدن هستند. به نظر می‌رسد در کشور ما گاهی به صورت بخشی نگری عمل می‌کنند و از زاویه خودشان مسایل را می‌بینند که لطمات دیگری هم دارد.
منوچهر محمدی: باید بگویم کار تولید نه از باب شرایط اقتصادی بلکه اساساً به جهت اپیدمی ویروس کار دشواری است به هر حال تولید یک فیلم نیاز به لوکیشن‌های متفاوتی دارد بنابراین هرچقدر هم سعی کنیم پروتکل‌ها را رعایت کنیم باز هم در صحنه‌هایی که بازیگران رو در روی هم بازی می‌کنند، باید با حس و حال باشند و نقش را به خوبی دربیاورند اما در شرایط فعلی این یک کار دشوار است این تهیه‌کننده باسابقه سینما ادامه داد: در حال حاضر در مقام یک تهیه‌کننده باید بگویم کار تولید نه از باب شرایط اقتصادی بلکه اساساً به جهت اپیدمی ویروس کار دشواری است به هر حال تولید یک فیلم نیاز به لوکیشن‌های متفاوتی دارد بنابراین هرچقدر هم سعی کنیم پروتکل‌ها را رعایت کنیم باز هم در صحنه‌هایی که بازیگران رو در روی هم بازی می‌کنند، باید با حس و حال باشند و نقش را به خوبی دربیاورند اما در شرایط فعلی این یک کار دشوار است.
وی افزود: از طرف دیگر فیلمنامه‌هایی هستند که لازم است فیلمبرداری آنها در یک فضای کوچک انجام شود یا حتی لازم است در مکانی باشد که به لحاظ بهداشتی تایید شده نیستند. اینجا کار چندین برابر سخت‌تر می‌شود. هرچقدر هم پروتکل‌ها رعایت شود باز امور از دست عوامل تولید خارج می‌شود برای مثال اگر صحنه‌هایی از فیلم در آپارتمانی صد متری بگذرد برای فیلمبرداری مناسب نیست چون یک گروه فیلمبرداری به طور متوسط شامل ۴۰ تا ۵۰ نفر و همه آنها در کنار یکدیگر هستند درواقع کارشان با هم ارتباط تنگاتنگ دارد.
تهیه‌کننده «چپ، راست» توضیح داد: این موضوعات دست به دست هم می‌دهند و کار را دشوار می‌کنند. صنعت سینما برخلاف صنایع دیگر، این گونه نیست که سریع افراد را جایگزین نیروهای بیمار شده کنیم، بنابراین ناچار هستیم کار را تعطیل کنیم که این امر با توجه به هزینه‌ها یک کار بسیار دشوار است. در حال حاضر شاید سرمایه گذاری روی فیلمنامه به طور جدی برای سال‌های آینده سینمای ایران یکی از راه حل‌هایی باشد که بتواند فضای سینما را سرپا نگه دارد از سوی دیگر وقتی تولید چنین وضعیتی را پیدا می‌کند پخش و سالن‌های سینماها هم دچار مشکل می‌شوند.
محمدی توضیح داد: ما شرایطی بحرانی داریم و نیاز به تشکیل ستاد بحران با حضور افرادی مجرب داریم که ایده و فکر داشته باشند، مسایل را حل کنند تا این دوران گذار را پشت سر بگذاریم وگرنه تلفات و خسارات بیشتری خواهیم داشت. در اینکه تولید کار دشواری است تردیدی وجود نداد. فیلمسازی حرفه‌ای است که باید شوق ساخت داشته باشی یعنی همه عوامل باید احوالشان خوب باشد ضمن اینکه کرونا بیماری ویژه‌ای است. کرونا بیماری است که حتی با رعایت پروتکل‌ها هم امکان درگیری افراد با آن وجود دارد. بنابراین اساساً قابل کنترل نیست.
این تهیه‌کننده سینما تأکید کرد: در اینکه امسال و سال آینده با این تولید کم در اکران دچار مشکل خواهیم شد تردیدی نیست. باید اهالی سینما بنشینند، فکر کنند و ایده‌های متفاوتی از روال سنتی تولید فیلم و اکران را طراحی کنند شاید این موضوع بتواند کارگر باشد اما همین هم مستلزم این است که بازنگری در سیاست‌ها و ممیزی‌ها داشته باشیم تا بتوانیم سالن‌ها را پر رونق نگه داریم. من نمی‌دانم دامنه نظر آقایان در ارشاد چیست ولی مطمئناً راه حل‌هایی وجود دارد. خاموش شدن چراغ سینما در بلند مدت روی تولید هم تاثیر خواهد گذاشت و از زمین برخاستنش کار سختی خواهد بود. وی در پایان گفت: بیکاری و توقف پروژه‌ها باعث شده بسیاری از عوامل صحنه و به ویژه پشت صحنه دچار مشکل شوند ولی حتی در این شرایط هم حداقل سیاست‌های حمایتی دولت تا این لحظه مشاهده نشده است. من بر این باورم که دولت با این شرایط و اقتصاد توانایی حمایت ندارد و اصلاً چنین چیزی خواسته‌ای بجا هم نیست ولی می‌شود حمایت حداقلی از آسیب‌پذیران وجود داشته باشد که من حتی این حمایت حداقلی را هم ندیده‌ام.
جواد نوروزبیگی: برخی عوامل بیماری‌شان را کتمان می‌کنند!
جواد نوروزبیگی تهیه کننده «بدون همه چیز» به کارگردانی محسن قرایی هم که این روزها این پروژه را در حال تولید دارد در همین زمینه به سینما خراسان گفت: در حال حاضر درگیر تولید فیلم سینمایی «بدون همه چیز» به کارگردانی محسن قرایی هستم و می‌بینم که رعایت پروتکل‌های بهداشتی واقعاً سخت است به ویژه اینکه موج دوم شدیدتر شده از همین رو همه بچه‌های ما هر هفته تست‌های لازم را می‌دهند، شرایط را کنترل می‌کنیم و تمهیدات ویژه‌ای اندیشیده شده ولی شرایط واقعاً سخت است. مدام به این فکر می‌کنیم که نکند کسی بیماری بگیرد درواقع به لحاظ روانی روی همه ما تاثیر گذاشته است هر لحظه به این فکر می‌کنیم که مبادا اتفاقی بیفتد و به این ترتیب آرامشی برقرار نیست.
وی افزود: کارها به سختی پیش می‌رود درواقع این موضوع روی برنامه‌ریزی ما هم تاثیر گذاشته است ولی چاره‌ای نیست و باید کار کرد. سینما باید مثل هر صنعت دیگری فعال بماند ولی تمهیدات لازم را باید اندیشید و رعایت کرد. باتوجه به اینکه زمان رهایی از کرونا مشخص نیست باید به زندگی با آن عادت کنیم. کرونا روی شرایط اجرا تاثیر بدی گذاشته به طوری که کسانی که پروانه ساخت داشتند و می‌خواستند کارهایشان را شروع کنند با احتیاط فعالیت می‌کنند و البته حق دارند چون هر لحظه ممکن است کارشان تعطیل شود، اتفاق ناگواری بیفتد و بازیگری یا عواملی درگیر بیماری شوند. از این جهت احتیاط می‌کنند.
نوروزبیگی توضیح داد: اگر شرایطی باشد که مردم به لحاظ معیشتی تامین باشند و در خانه‌ها بمانند طبیعتاً ما هم توصیه می‌کنیم که همه قرنطینه را رعایت کنند ولی اوضاع به گونه‌ای است که باید با این شرایط کنار آمد و نمی‌شود زندگی را تعطیل کرد چون به لحاظ مالی گرفتاری‌هایی پیش می‌آید. فعالیت تولیدی نباید در هیچ بخشی بخوابد ممکن است کسی بگوید من می‌توانم در خانه بمانم و از این بحران عبور کنم این موضوع میل خودش است ولی عده‌ای شرایط خاص دارند پس ما باید موقعیتی ایجاد کنیم که کار کنند تا چرخ زندگیشان بچرخد و در عین حال آسیبی نبینند.
نوروزبیگی: شرایط کرونا روی وضعیت افراد پشت صحنه سینما هم تاثیر زیادی گذاشته به طوری که عده‌ای از آنها به من پیام می‌دهند و اظهار تمایل برای همکاری می‌کنند چون وضعیت خوبی ندارند با توجه به اینکه میزان تولیدات پایین آمده خیلی‌ها گرفتار مسایل معیشتی شده‌اند این تهیه‌کننده اظهار کرد: به نظرم باید تولید را ادامه داد به هر حال این چرخه زندگی است. خیلی‌ها علاقمند به سینما هستند و دوست دارند در اوقات مختلف فیلم ببینند اتفاقاً به نظرم تولیدات فیلم و سریال از آن دسته تولیداتی است که باید با آن جهادی برخورد شود. اگر حتی مردم در قرنطینه به سر ببرند لازم است محتواهایی برای آنها آماده شود تا به تماشایش بنشینند. به نظرم این مجموعه‌سازی‌ها در چنین شرایطی می‌تواند به حال روحی مردم کمک کند همین اکران آنلاین کمک زیادی به پر شدن اوقات فراغت مردم کرد پس با این صنعت باید به صورت حمایتی تر برخورد شود تا مسیر خود را ادامه بدهد چون تولیدات در شرایط بحرانی به درد مردم می‌خورند.
وی گفت: شرایط کرونا روی وضعیت افراد پشت صحنه سینما هم تاثیر زیادی گذاشته به طوری که عده‌ای از آنها به من پیام می‌دهند و اظهار تمایل برای همکاری می‌کنند چون وضعیت خوبی ندارند با توجه به اینکه میزان تولیدات پایین آمده خیلی‌ها گرفتار مسایل معیشتی شده‌اند. پیش از این خیلی‌ها با همین حقوق‌های ماهانه زندگی خود را اداره می‌کردند و اندوخته‌ای نداشتند. به همین دلیل دوست دارند کار کنند تا دست کم خانواده‌هایشان آسیب نبینند حاضرند خود را به خطر بیندازند اما کار کنند بنابراین باید فکری به حال آنها کرد. درصد بالایی از اعضای سینما در این جریان به لحاظ معیشتی دچار آسیب شدند و باید حواسمان به آنها باشد. بخشی از آنها با همین تولیدات می‌توانند فعال باشند و درآمد داشته باشند.
نوروزبیگی در پایان گفت: متوجه شده‌ام برخی از عوامل در پروژه‌های دیگر دچار بیماری می‌شوند اما از ترس اینکه بیکار نشوند این موضوع را عیان نمی‌کنند اما در پروژه ما با توجه به اینکه مدام از بچه‌ها تست می‌گیرند و هرکسی مشکوک به بیماری باشد مدتی در قرنطینه می‌ماند و حقوق خود را دریافت می‌کند تا خیالشان راحت باشد که مجدداً به کار باز می‌گردند، چنین چیزی تاکنون دیده نشده است. نگفتن این مساله باعث آسیب‌های جبران ناپذیر می‌شود از بقیه تهیه‌کنندگان هم می‌خواهم که به وضعیت افراد توجه کنند اگر کسی دچار بیماری شد اشکالی ندارد که ما حقوقشان را بدهیم این موضوع هرچند شرایط را دشوار می‌کند اما چاره‌ای نیست باید با آن کنار آمد.
Δ