روایت هجوم شهری‌ها به مناطق بکر طبیعت/ از اکران «پناه» راضی‌ام

احمد بهرامی کارگردان فیلم سینمایی «پناه» عنوان کرد در این فیلم روی دیگری از هجوم شهری‌ها را به مناطق بکر و دست نخورده طبیعت به تصویر درآورده است. احمد بهرامی کارگران فیلم بلند «پناه» که این روزها در گروه سینمایی «هنر و تجربه» روی پرده است، در گفتگو با سینما خراسان درباره این فیلم گفت: […]


احمد بهرامی کارگردان فیلم سینمایی «پناه» عنوان کرد در این فیلم روی دیگری از هجوم شهری‌ها را به مناطق بکر و دست نخورده طبیعت به تصویر درآورده است.

احمد بهرامی کارگران فیلم بلند «پناه» که این روزها در گروه سینمایی «هنر و تجربه» روی پرده است، در گفتگو با سینما خراسان درباره این فیلم گفت: «پناه» اولین فیلم بلند من است که آن را ۲ سال پیش در کویر مرکزی مصرِ ایران ساختم و قصه نوجوان ۱۶، ۱۷ ساله‌ای به نام پناه را روایت می‌کند که بین ماندن و رفتن در این روستا مانده است. درواقع به این گونه که او در یک روستای توریستی به نام مصر در کویر مرکزی ایران زندگی می‌کند و کمک حال خانواده و اهالی روستاست. در این روستا از زمانی که منطقه توریستی شده است، غالباً شغل اهالی روستا اسکان دادن به شهری‌ها است و پناه چندین سال است که مشغول این کار است اما با توجه به هجومی که شهری‌ها به آنجا دارند کم کم به این فکر می‌کند که آیا بهتر است از آن روستا به شهر مهاجرت کند یا در روستا باقی بماند و با یک جدال درونی نسبت به این قضیه مواجهه می‌شود.

وی افزود: من در این فیلم می‌خواستم روی دیگری از هجوم شهری‌ها را به مناطق بکر و دست نخورده نشان بدهم؛ درواقع می‌خواستم این سوال را ایجاد کنم که آیا توریستی شدن مناطق بکر درست است یا خیر و می‌خواستم تاثیراتی را که فرهنگ‌های بزرگ و شهری روی فرهنگ‌های کوچک می‌گذارند، نشان بدهم.

این کارگردان با بیان اینکه این فیلم در ۳ جشنواره خارجی حضور داشته است، عنوان کرد: این فیلم از حدود ۳ ماه پیش در گروه «هنر و تجربه» در حال اکران است و از اکران آن رضایت نسبی دارم ولی واقعیت این است که «هنر و تجربه» مخاطبان خاصی دارد و متاسفانه این روزها در اکران عمومی بیشتر فیلم‌هایی فروش می‌کنند که درون مایه طنز و ستاره دارند اما با توجه به بضاعت «هنر و تجربه» از اکران «پناه» راضی هستم.

بهرامی مطرح کرد: فیلم‌هایی که در «هنر و تجربه» اکران می‌شوند چندان با سلیقه عموم جامعه مطابقت ندارند. البته این موضوع به معنای این نیست که سلیقه عمومی خوب یا بد است بلکه منظورم این است که فیلم‌های «هنر و تجربه» حال و هوای خاص خود را دارند؛ برای مثال چندان از قصه‌های پر افت و خیز و بازیگران شناخته شده برخوردار نیستند به همین دلیل کمتر کسی به تماشای چنین آثاری می‌نشیند. از سوی دیگر معتقدم کسانی که این نوع سینما را دنبال می‌کنند از فیلم‌بین‌های جدی، دانشجویان سینما، کارگردانان فیلم‌های کوتاه و… هستند که تعداد آنها زیاد نیست. با این وجود فکر می‌کنم «پناه» بازخورد خوبی داشته است.

وی در پایان اظهار کرد: هرچند نقدهای خوبی درباره تقابل سنت و مدرنیته در «پناه» خوانده‌ام اما خودم هم می‌دانم که فیلمم به عنوان فیلم اول ضعف‌هایی دارد.