تئاتر هنوز برای مسئولان فرهنگی به مثابه نان و آب در نیامده است

پیام دهکردی در حاشیه بیست و دومین جشنواره ملی تئاتر فتح خرمشهر در گفتگو اختصاصی با سینما خراسان افزود: این خاک، خاک نازنینی است، خاکی که یادآور حماسه آفرینی هایی است که اگر آن حماسه ها و دلاوری ها نبود، امروز نه این سالن بود و نه این امکان که شما با بنده گفتگو کنید و نه مایی که بتوانیم روی صحنه بایستیم؛ لذا آنچه برای من جنوب ایران به طور ویژه خرمشهر داشته اینکه هربار آمدم یکپارچه حال غریبی به من دست داد و همیشه احساس کردم من چه کار باید انجام دهم برای این همه عظمتی که در این خاک اتفاق افتاده است.

وی اظهار کرد: فضای بسیار خوبی است و جشنواره مقاومت پرشورتر، مناسب تر و کارشناسی شده تر مسیر خود را در فرارو ادامه می دهد؛ امید می رود برای مسئولان این شهر تئاتر به عنوان یک نهاد تولید اندیشه رسمیت جدی پیدا کند و تئاتر بتواند بخشی از زخم های مردم این سرزمین را پانسمان کند تا بتوانند مطالبه کنند از مسئولانشان تا این شهر روز به روز بهتر و به سامان تر شود.

این بازیگر سینما و تئاتر ایران تصریح کرد: مقاومت، ظرفیت بسیار بی مانندی است که به نظرم هر چقدر در مورد آن کار شود باز هم کم است، اما به هر حال نمایش هایی که فرصت دیدنش را داشتم به نظرم هر کدام دست بر روی رنگ های بسیار خوبی در حوزه دفاع مقدس گذاشتند و فکر می کنم باید این قضیه بیشتر نیز بشود؛ یعنی ما باید آرام آرام وارد فضایی شویم که بتوانیم خشونت جنگ را نقد کنیم، آسیب های جنگ را فارغ از سویه های دلاورانه اش بتوانیم نقد کنیم؛ البته این که بررسی کنیم مقاومت چه شکوه و عظمتی می تواند داشته باشد.

نادری دهکردی با تأکید بر اینکه مسئولان به طور واقعی در بهبود و ارتقاء این مضمون نقش کلیدی دارند، یادآور شد: نقش کلیدی مسئولان به سبب آن است که آنان در حوزه سیاست گذاری نقش دارند و بودجه ها و برنامه ریزی ها نیز در دست آنها است، متأسفانه و شوربختانه هنوز برای مسئولان ما در حوزه فرهنگ، تئاتر به مثابه نان و آب در نیامده است و بیشتر هنری هنری و یا شاید هم زینتی است؛ این در حالی است که تئاتر نهاد تولید اندیشه است، شما با تئاتر می توانید درمانگری کنید، با تئاتر می توانید آموزش دهید و با تئاتر می توانید روش نقد و شیوه درست نقادی را آموزش دهید و بسیار برکات دارد.

وی گفت: به نظر من اگر خسرانی هست بخش اعظم آن متوجه مسئولان ما است؛ البته دیدگاهم آن است که همه ما در یک گناه دسته جمعی سهیم هستیم، اگر هنوز تئاتر ما به طور ویژه در شهرهای ایران به عنوان یک امر منسجم و مداوم در نیامده است، به نظرم نقش مسئولان در این موضوع بسیار پررنگ است.

وی افزود: امید می رود خداوند در دل مسئولان بیندازد و این نور و روشنایی در وجودشان ایجاد شود که بتوانند برای فرهنگ یعنی جایی که مسئولیتی در قبالش گرفتند، کاری انجام دهند و کسانی که در خرمشهر مسئولیت دارند که چند برابر بیشتر مسئول اند؛ چرا که پا در سرزمینی می گذارند که خون ها ریخته شده و تا امروز این مسئول و آن دیگری بر یک مسند تکیه بزنند.