سلامی دوباره به سینما / به بهانه روز ملی سینما

نویسنده:احمد صبریان سردبیر پایگاه خبری سینما خراسان چند سالی است که سینما به عنوان یک رسانه جهانی و تاثیرگذار، برای خودش در سال شمار ایرانی ها، جایی باز کرده است. روزی که مسئولان، سیاست گذاران و اهالی سینما، همگی از این آیینه جادویی سخن می گویند. یا سنگش را به سینه می زنند یا می گویند نفس های آخرش را می کشد. امروز […]

نویسنده:احمد صبریان
سردبیر پایگاه خبری سینما خراسان

چند سالی است که سینما به عنوان یک رسانه جهانی و تاثیرگذار، برای خودش در سال شمار ایرانی ها، جایی باز کرده است. روزی که مسئولان، سیاست گذاران و اهالی سینما، همگی از این آیینه جادویی سخن می گویند. یا سنگش را به سینه می زنند یا می گویند نفس های آخرش را می کشد. امروز روز ملی سینماست. سینمایی که به رغم همه مشکلات پیش رویش، آهسته اما پیوسته هم چنان روزگار می گذراند. بی شک در این گذر نیز برگ های زرینی را، بر پرونده پربرگ عظمت و شکوه سرزمین مان افزوده است.اگرچه بارها پرچم ایران به افتخار حضور درخشان همین سینما، در جشنواره های معتبر جهانی به اهتزاز درآمده است ولی گاهی اوقات برای برخی ها چه در ایران و چه فرا سوی مرز های دیار کهن سالمان دکان شده است. چه آن ها که با سیاه نمایی خود را وصله ناجور سینما کرده و خرس طلایی، پلنگ نقره ای، شیر و خروس طلایی و… را، به نام سینما و به کام خود شکار کرده اند. چه برخی فیلم سازان که با به فراموشی سپردن وجه تاثیرپذیری سینما، با ساخت آثاری سطحی، سخیف ومبتذل فقط وسوسه فتح گیشه را داشته اند. امروز روز ملی سینماست. سینمایی که اگر مجال خودنمایی بیابد ،می تواند روزگاری بهتر از آن چه هست داشته باشد. امروز در حالی روز ملی سینما را جشن می گیریم که مشکلات هم چنان روی هم تلنبار شده است. سینمای کودک نداریم. در سینمای دفاع مقدس کارگردانان از بی انگیزگی در تولید اثر می گویند.
قانون نانوشته اکران هنوز هم قربانی می گیرد. انبوهی از تولیدات سال های گذشته همچنان در انبارهای وزارت ارشاد خاک می خورند. بازیگران پیشکسوت فضای کار ندارند. در کمتر فیلمی نشانی از سربلندی، شکوه و سرافرازی انسان ها بر پرده نقش می بندد. قهرمان فیلم هایمان خودشان را به در و دیوار می کوبند، تا به هر بهانه، از تماشاگر لبخند گدایی کنند. البته در همین وانفسای سینما، هستند کارگردانانی که به جماعت تجارت پیشگان سینما نپیوسته اند. کم کار شده اند اما فیلم خوب می سازند. بازیگرانی که به هر قیمتی هنرفروشی نمی کنند. سینماگرانی که با دشواری ها و سختی های حرفه شان می سازند، اما فرصت طلایی همکاری در ساخت یک اثر خوب را از دست نمی دهند.
مدیرانی که تا حد توان برای اهالی سینما تلاش می کنند و… پس به احترام همین شمار اندک دلسوز و دلسوخته سینما به پا می ایستیم و به پاس آن ها که حیات سینمای ملی، متعهد و ارزش مدار مرهون محصول تفکر و اندیشه آنان است کلاه از سر بر می داریم. روز ملی سینما فرصتی است برای تبریک به خانواده سینما . همه آن هایی که برای تجلی یک سینمای ایرانی- اسلامی، آمیخته با فرهنگ و هنر مخاطب پسند گام برمی دارند. آری امروز بهانه ای است برای سلامی دوباره به سینما.