نقدی بر فیلم «سرهنگ ثریا»

به گزارش سینما خراسان به نقل از «نوید اسدیان» کارشناس سینما ، فیلم از زاویه ای به سازمان مجاهدین خلق می پردازد که تا به حال به آن پرداخته نشده بود.

داستان فیلم در مورد ثریا عامری با بازی ژاله صامتی که در نزدیکی اردوگاه اشرف به دنبال پسرش هست که گمان می کند ناخواسته و از سر اجبار به عضویت سازمان آمده و به همراه خانواده های دیگر دنبال این هستند که در لحظه تحویل سال ۱۳۸۹ فرزندانش را ببینند.

«سرهنگ ثریا» فیلم خوبی نیست و بیشتر شبیه به یک تله فیلم هست که خودش را در فرم و محتوا محدود کرده است.

به نظر می رسد که فیلمساز چنان شوق این را داشته که بگوید این خوب است و آن بد است که دچار شتابزدگی شده و فراموش کرده که به جزییات توجه کند و فیلم را به درستی روایت کند.

فیلمنامه کشش این زمان طولانی را ندارد و در نتیجه فیلم خسته کننده می شود، «ژاله صامتی» بازی خوب و تاثیرگذاری را از خود نشان داده اما باید به این نکته اشاره کرد که این بازی را با توجه به توانایی فنی خود انجام داده است و به عبارتی خلاقیت جدید و منحصر به فردی برای ایفای نقش سرهنگ ثریا توسط کارگردان از او بکار گرفته نشده است.

سرهنگ ثریا فیلم ایرانی به نویسندگی و کارگردانی لیلی عاج و تهیه‌کنندگی جلیل شعبانی محصول ۱۴۰۱ است. این فیلم در بخش سودای سیمرغ چهل و یکمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر حضور دارد، منتقدان میگویند به دلیل بازی خوب ژاله صامتی این فیلم برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش زن می شود.

نهال